Die meisies gebruik geen GPS!

Fascinating or relaxed?!

So close, but yet so far away...

I think I’m gonna die! Again!
Al mijn titels voor mijn blog die ik niet schrijven kon...

Zo dat is even geleden! Weet nu ook eigenlijk niet zo goed waar ik beginnen moet, waar ik nu ben of waar ik gebleven ben?

Toch maar een korte opsomming van wat jullie allemaal gemist hebben... Te beginnen bij Ethiopie, waar het allemaal mis is gegaan! Haha... De week na mijn laatste blog is er een kleine nachtmerrie gebeurd! En nee, ik ben nog steeds kerngezond, dus zo erg was het niet!
 Nadat we het prachtige Lalibella bezocht hadden dacht ik dat het wel handig leek om mijn backpack weer eens fatsoenlijk in te pakken. Na al dat in en uit pakken en tent opzetten en weer afbreken, lagen mijn spullen verdeeld in 3 verschillende tassen. Zo verwarrend, dus die had ik maar weer eens allemaal in mijn backpack gepakt. Toch niet zo’n goed idee bleek, want die avond is mijn hele backpack gejat. Jep, met alles erin!!! Ik had mijn meest onpraktische kleding aan die dag, en dat was het enige wat ik nog bezat! Kan er nu wel om lachen, maar dat moment stond me het huilen nader dan het lachen. 1 onderbroek, 1 sportbh, 1 tshirt, 1 legging, 1 paar slippers... Dat was het! Lekker licht bepakt vanaf dat moment, ook alle andere dingen die er nog in zaten. Elektronische spullen, sieraden, etc etc. Volgende dag zijn Lot en ik met 2 undercover agenten, die zo goed undercover waren dat wij ze niet konden vinden, de tweede hands markt op geweest om al mijn spullen weer te vinden. Je raadt het al, helemaal niks! Dus dat is een reden geweest van mijn afwezigheid hier...

Nu verder met alle mooie en bijzondere momenten. Ehtiopie is prachtig!!! De mensen zijn echt waar geweldig. Ik kan iedereen aanraden om daar naar toe te gaan. We hebben het hele land door moeten zwaaien, want iedereen kwam nog steeds naar de weg toe rennen als we er aan kwamen met onze grote gele truck! En die kinderkopjes die gillen en gieren dat je daar bent is veel waard. En dan de Simien Mountains en Lalibella maken het nog mooier. Ethiopie, heel veel historie en wonderlijke natuur. Ook hebben we het lokale nachtleven in Gondor geproefd. Eerst een kroegje waar we nog niet helemaal tussen de mensen kwamen, daarna naar een nachtclub. En ja mannen, daar moeten jullie eens naartoe. Want de mannen dansen en bewegen er maar op los. Geweldig!

Vanuit Ethiopie zijn we Kenia in gereden. En dat hebben we geweten! Het was niet een beetje een hobbelweg, maar het was nekbrekend! Uiteraard het uitzicht was natuurlijk weer geweldig! Dat maakt veel goed. In een klein dorpje ergens tussen al het groen, een kleine bergje en de uitgestrekte woestijnvlakte hebben we ons tentenkamp opgeslagen. Tot grote verrassing van iedereen uit onze groep komen wij overal Nederlanders tegen. Elke plek waar we overnachten, of dan net weer die ene Muzungu (blanke) tussen alle donkere mensen. Praat met ze en ja hoor ze komen uit NL. Ze verwachten ook dat van de 16 miljoen NLers er ongeveer 10 miljoen maar in NL wonen, de rest reist. En zo was er in dat kleine plaatsje een klein wit busje gestrand, helemaal omgebouwd zodat ie ook het water kon overleven. Wat ze in gedachten hadden dat weten we niet, maar het had in ieder geval een NL kenteken. Lot en ik lagen natuurlijk weer helemaal in een deuk. Ja, we zijn overal jongens!
En dan kom je in het eerste plaatsje waar ze een supermarkt hebben met alles erop en eraan. Na 6 weken geen normaal voedsel, kan je vertellen dat je gek wordt! Haha... 17 blanken hebben daar een uur lang door de winkel gerend en gegild, en dan kom je bij de kassa en schrik je je kapot wat je betalen moet. Want ik had natuurlijk geen normaal/gezond ding gekocht. Alleen maar chips en chocolade! Haha... En op naar Nakuru National Park voor onze eerste Game Drive. Heel gaaf! Weer een punt waarom ik zo van Afrika houd.

Uganda kwam al weer vrij snel na Kenia. Jinja, een super gave plek aan de Nijl waar je allerlei watersporten kunt doen. Hier bleven we 3 nachten! Dit was een feest, want zo lang ergens verblijven was nog niet eerder voor gekomen! Party... En dat heb ik gedaan! Bah. En ook hier ging alles weer veranderen! We zagen hier een note hangen bij de receptie dat iemand hulp nodig had om zijn auto terug te brengen naar Zuid Afrika. We werden natuurlijk helemaal gek! Direct gebeld met degene die dat briefje had opgehangen, was dus de eigenaar van de camping. En een paar uur later hadden Lot en ik onze reis weer helemaal omgegooit. Fantastisch!!! Een Toyota Hilux twincab with canopy, onze droom wordt alleen maar mooier en mooier! Nu kunnen we helemaal zelf bepalen waar en wat we gaan doen! Let the games begin, maar eerst naar Rwanda en dan op de terugweg de auto ophalen. Want de Gorilla’s wachtte al heel erg lang op ons. Lot bleef in Uganda, dus onze wegen werden hier ook voor het eerste gescheiden.
Rwanda was echt een bliksem bezoek helaas. Hier had ik heel erg graag nog veel langer willen blijven, maar dat zat niet bij het pakket in. Kort maar krachtig kun je wel zeggen. Eerst naar het Genocide Memorial Museum in Kigali, die is echt heftig. We hadden in Uganda nog Hotel Rwanda gekeken, als je daar dan alles weer ziet dan kun je je niet voorstellen dat mensen in staat zijn tot zoiets. Kippevel, misselijkheid en verdriet voel en zie je. Heavy shit!
Volgende dag iets om je wat vrolijker te maken, Gorilla’s!!! Ohw My God... Dit was echt een van de hoogtepunten! Hoe gaaf is het om oog in oog te staan met een dikke vette silverback gorilla, zonder hek en op 2 mtr afstand. Wederom kippevel, but than in a very good way!

Terug in Uganda hebben we Lot opgehaald bij een weeshuis in aanbouw bij Lake Bunyoni. We hebben de hele ochtend met de kinderen gespeeld. En dan is het een kleine regio en zijn er toch nog meer dan 80 weeskinderen, wederom kippevel. Wat mag de wereld dan blij zijn met mensen die zoiets op poten zet en deze kinderen opvangt. Hele gave ochtend!
Maar nu gauw weer terug naar Jinja om onze auto op te halen! Whoop Whoop!!! Na een dagje met John, de eigenaar van de camping, op pad om alles te regelen konden we de volgende ochtend de weg op. Eerst ’s avonds nog wat eten en drinken met “bekenden” in Jinja. Dus ons strakke plan voor de volgende ochtend werd weer iets in de war geschopt. Wel weer even wennen om aan de andere kant van de weg te rijden, maar dat hadden we snel weer onder de knie. Op naar onze eerste bordercrossing met de wagen... Heerlijk zo’n vrij gevoel! Geen kookgroep meer, of gezette tijden voor een supermarkt. Nee, nu mogen we echt alles zelf beslissen. Tegan, een groepsgenoot uit Australie, zou de eerste dagen met ons mee reizen. Dus direct onze eerste passagier! Met haar ga ik 22 februari ook naar India. In Nairobi kwamen we de anderen weer tegen. En viel ik bijna flauw van spanning omdat hier mijn pakketje met kleren binnen zou komen! Eindelijk weer eigen ondergoed en kleding, en ook nog eens een nieuwe telefoon! Maar helaas, het lag nog bij de douane. En het zou er nog zeker 3 dagen over doen om vrij gegeven te worden. Tja, Kenia en DHL is de slechtste combi die je maar kunt verzinnen. De volgende dag heb ik de hele dag in het kantoor van DHL bij de vluchthaven doorgebracht en Lotte in de wachtkamer en/of auto. Maar het werd beloont, ik ging met een grote doos op schoot van het terrein af. Ik kon eindelijk weer mezelf zijn! JEUJ!!! Na 4 weken alles van iedereen geleend te hebben. De kerstman was bij mij lekker vroeg langs geweest. Je komt erachter dat je eigenlijk met heel weinig rond kunt komen als je moet, en niet veel nodig hebt. Maar als je dan weer meer hebt, springt je hartje wel een keertje over.  Nog ff shoppen de volgende dag en op naar Tanzania.

Serengeti en Ngorongoro parken stonden op de planning! En wat was het gaaf... De Big 5 en nog veel meer mooie dieren en landschappen gezien! Als klap op de vuurpijl zagen we de migratie van de Wildebeest ook nog eens. Je ziet een grote vlakte met alleen maar zwarte stipjes, en af en toe kwamen er hordes Wildebeesten en Zebra’s de weg oversteken. Again kippevel..!
Vanuit Arusha zijn we naar Bagamoyo gereden, onderweg naar Dar es Salaam. We hadden in Arusha Tegan ingeruild voor Laura, passagier #2. Vanuit de auto hadden we prachtig zicht op de Kilimanjaro, wauw wat gaaf. Dan denk je toch wel even hoe gaaf het zou zijn om die te beklimmen! In Bagamayo was het even zoeken naar een fatsoenlijk betaalbare camping, eenmaal uit de auto kregen we werkelijk een klap voor onze kop. Wat een drukkende hitte hier aan de kust! Iets wat ik totaal niet verwacht had. Volgende dag op naar Dar, hier zouden we Tom ontmoeten. Een bekende van Lotte en hij woont hier al een paar maand. Bij hem mogen we de auto parkeren voor de tijd dat we naar Zanzibar gaan. Tom zou ons een paar dagen later samen met een vriend komen vergezellen in onze villa! We hadden namelijk een dik huis geregeld op het eiland voor kerst. Dar is de grootste stad van Tanzania en het verkeer is echt vreselijk. Vanaf Bagamayo was het eigenlijk heel dicht bij, maar er was een bus over de kop gegaan en alles stond aan alle kanten vast. Hier hebben we de gok gemaakt om een aantal brutale bestuurders te volgen. En in plaats van 2 uur staan wachten waren we er in 15 minuten langs. Ach ja, we hoeven niet altijd maar beleeft te zijn toch? In Dar zelf stond alles helemaal vast. We dachten dat we airco hadden, toch werkt deze niet zo best als we stil staan. Ik wist  niet dat mijn lichaam zoveel vocht bezat. Letterlijk zeiknat van zweet! En dan op de boot naar Zanzibar, dan vind je het niet zo erg... Goed vooruitzicht doet wonderen! En dan een week genieten. Eerst Stonetown, alle charme van dit stadje komt vooral vanuit de Islamitische achtergrond. Kleine steegjes met winkeltjes, grote mooie houten deuren, vriendelijke mensen die wat willen verkopen. Geweldig! De prachtige witte stranden van Paje en Nungwi, een vette villa op 5 min van het strand. Alles wat je niet verwacht met Kerst. Maar we hebben genoten!

Op naar de volgende bestemming, Malawi! Het warme hart van Afrika... En dat is niet voor niets, want de mensen hier zijn het vriendelijkst! Haha... Ik moet er zelf om lachen, want ik ben toch wel van mening dat iedereen hier in afrika vriendelijk is. Maar het verschil tussen Tanzania en Malawi is toch wel goed te merken. De eerste nacht komen we uit bij FloJa Foundation. We zagen een oranje bord langs de weg staan met een NL vlag erop. Daar moeten we dan toch wel kijken... En ja hoor, daar troffen we Floor en Jan aan. Ze zijn hier bezig met een dagopvang voor kansarme kindertjes en om geld te genereren hebben ze twee lodges gebouwd en kun je er camperen. Prachtig aan Lake Malawi, heerlijk wakker worden daar. Alleen was het een uurtje te vroeg! Haha... Ontbijt zou om 7 uur zijn, we dachten dat het al kwart voor 8 was toen we het eingelijk kregen! Maar dat is toch raar, want die Nederlanders zijn normaal wel stipt. Hmmmm, misschien moeten we in Malawi de klok weer ff iets terug zetten! En ja hoor, we waren er een uur tje te vroeg bij!
In Malawi aan Kande Beach hebben we samen met onze “familie” het nieuwe jaar ingeluid. En ook voor de zoveelste keer afscheid genomen van ze. Denk je dat dit de laatste keer is voordat je ze weer ziet in Kaapstad, nee hoor! Neemt iemand je Lonely Planet mee, zonder dat ding kunnen we echt helemaal niets. Dus moesten we na een dag weer opzoeken. Hier zijn we weer, nee we kunnen echt niet zonder jullie!
We waren van plan om nog veel langer in Malawi te blijven, maar de brandstofprijzen zijn hier zo hoog dat we het allemaal niet kunnen betalen. Dus maar snel naar Zambia!

In Lilongwe op de camping kwamen we Eltine en Liesbeth tegen, een moeder en dochter die samen 3 weken vakantie in Malawi en Zambia vieren. Zij wouden ook graag richting Zambia en zijn bij ons ingestapt. Ze waren onderweg naar Croc Valley bij South Luangwa National Park. Omdat wij nu zo flexibel zijn, hebben wij besloten met ze mee te gaan. Hoe goed was die beslissing! We hebben 3 dagen in een paradijsje mogen verblijven. Heerlijk eten, een prachtige plek aan de rivier met hangmatten en elke ochtend en middag een game drive. Met alle dieren op een paar meter afstand of in de tuin. GENIETEN met oprechte hoofdletters... De Zuid Afrikaanse eigenaar en z’n vrouw waren ook meer dan vriendelijk. Samen hebben we gezeten om onze reis te bespreken, want tips willen we natuurlijk altijd. En hij heeft het ons alleen maar moeilijk gemaakt! We waren van plan om na Zambia Zimbabwe in te gaan en dan via Botswana naar Zuid Afrika te rijden. Maar hij zegt dat Zimbabwe op het moment niet de plek is waar wij willen zijn en dat we vanaf hier naar Botswana en dan naar Namibie moeten rijden! Dilemma’s!!! Hij vond het helemaal geweldig dat wij met een dikke wagen vol met vrouwen aan kwamen scheuren. Toen hij erachter kwamen dat we ook zonder kaart en GPS rijden was hij helemaal verbaast. Leuk om zo nieuwe vrienden te maken. Want we hebben hem ook weer enthousiast gemaakt om naar ZA te rijden, dus hij gaat waarschijnlijk ook. En dan gaan we in Kaapstad weer afspreken om wat te eten. Zo gaat dat hier, iedereen helpt je en neemt de tijd voor je. Zo wil je toch altijd leven! Geweldig!!! Jammer genoeg moesten we vanochtend in de regen afscheid nemen van Louie en zijn prachtige lodge. Nu 10 uur later regent het nog steeds en zijn we erachter gekomen dat onze auto wat problemen heeft, dus morgen wordt een regeldagje. Hopelijk wat zonniger dan vandaag!

Lieve mensen, sorry voor de beknopte samenvatting. Hoop dat ik snel weer apparatuur heb zodat ik het weer wat vaker kan doen!

Kus!